Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność, o której mowa w § 21 ust. 3, na której wykonywanie jest wymagane zezwolenie, sporządza ewidencję posiadanych zamkniętych źródeł promieniotwórczych według stanu na dzień 31 grudnia danego roku, na karcie ewidencyjnej, której wzór jest określony w załączniku nr 12 do Kodeks pracy 2023Komentarz oraz wzory dokumentów. Celowe jest, aby informacji potrzebnych do oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy zdalnej dostarczał sam pracownik, który powinien również uczestniczyć w kolejnych etapach oceny ryzyka zawodowego, współpracując ze specjalistą ds. bhp lub inną osobą wskazaną przez pracodawcę. W Wprowadzane zmiany mają na celu wdrożenie dyrektywy Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe i dostosowanie rozporządzenia do zmian technologicznych, które nastąpiły od czasu jego wydania ponad 20 lat temu. w środowisku pracy, mierzonych jako węgiel elementarny, wymaga dostosowania przepisów krajowych do tej war-tości i opracowania metody oznaczania węgla elementarnego. Celem prac badawczych było opracowanie metody oznaczania węgla elementarnego w powietrzu na stanowiskach pracy na poziomie 0,005 mg/m3. W wyniku badań - Hałas jako czynnik szkodliwy w środowisku pracy przy przekroczeniu dopuszczalnych norm, oddziałuje negatywnie na narząd słuchu. W celu ograniczenia hałasu istotne jest wyznaczenie tzw. wartości granicznych hałasu. Co więcej, hałas uszkadza nie tylko narząd słuchu, stwierdzono bowiem, że pod wpływem hałasu następuje skurcz drobnych naczyń tętniczych, występują zmiany w Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas go nie wydano. W przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek złożony w postaci papierowej lub elektronicznej . Zacznijmy od tego czym właściwie jest kodeks pracy i co obejmuje. Kodeks pracy jest najważniejszym aktem prawnym, który normuje zarówno prawa jak i obowiązki pracodawców oraz pracowników. Pomimo wielokrotnych modyfikacji w Polsce wciąż obowiązuje kodeks uchwalony 26 czerwca 1974 roku. Zawiera on zarówno informacje dotyczące stosunku pracy, wynagrodzeń, czasu pracy jak i obowiązki pracodawcy i pracownika. Kodeks normuje także kwestie związane z urlopami czy też bezpieczeństwem i higieną w pracy. W 15 działach są również zawarte informację o odpowiedzialności materialnej pracowników lub zatrudnianiu osób nieletnich. Ze względu na nieustanne zmiany, które nas otaczają Kodeks pracy ulega ciągłej modyfikacji. W roku 2022 czeka nas kolejna reforma dotycząca naszych praw i obowiązków. Jakie zmiany będą wprowadzane w 2022 roku? Rok 2022 niesie wiele niespodzianek zarówno dla pracowników jak i pracodawców. Planowane są zmiany dotyczące: Podniesienia najniższego wynagrodzenia, Wymiaru urlopów, Wdrożenia dyrektywy work-life balance, Pracy zdalnej, Wyrównania luki płacowej. Zacznijmy od najciekawszego tematu, czyli stawki, która będzie obowiązywać od 2022 roku. Od wielu lat najniższe wynagrodzenie jest podnoszone. W roku 2003 najniższa kwota jaką mogli zaproponować pracodawcy wynosiła 800zł. Obecnie najniższa krajowa wynosi 2800zł brutto. W przypadku wynagrodzenia godzinowego jest to kwota 18,30zł brutto za godzinę. Od roku 2022 minimalne wynagrodzenie za pracę ma wynosić 3010zł brutto co daje około 2356 zł „na rękę”. Osoby, które otrzymują wynagrodzenie na podstawie stawki godzinowej otrzymają podwyżkę do kwoty 19,70zł brutto za godzinę pracy. Koszty jakie poniosą pracodawcy za miesięczne utrzymanie pracownika z zatrudnieniem na podstawie najniższej krajowej będą wynosić 3614,40zł brutto. A teraz czas na modyfikacje dotyczące wymiaru urlopów. Zmiany, których możemy spodziewać się w kwestii urlopowej będą dotyczyć czasu trwania urlopów. Dotychczas wymiar wolnego był uzależniony od stażu pracy. Obecnie osobom, których staż pracy wynosi mniej niż 10 lat przysługuje 20 dni urlopu, natomiast wszyscy pracownicy z większym stażem pracy mogą skorzystać z 26 dniowego wypoczynku. W przypadku osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę tymczasową urlop wynosi 24 dni rocznie. Planowana reforma, która ma wejść w życie w roku 2022 ma znieść konieczność osiągnięcia 10 letniego stażu pracy do osiągnięcia 26 dniowego urlopu. Po wprowadzeniu zmian każdemu z pracowników ma przysługiwać jednakowy urlop (26 dniowy). Dyrektywa work-life balance- czym jest i co za sobą niesie? Dyrektywa work-life balance jest dokumentem wydanym przez Parlament Europejski. Zgodnie z dyrektywą do sierpnia 2022 w Polsce ma zostać wprowadzone zrównanie urlopu „tacierzyńskiego” z macierzyńskim. Głównym celem, dla którego ma zostać ona wprowadzona jest ułatwienie kobietom powrotu do pracy po urodzeniu dziecka. Ze względu na to, że obecnie w większości przypadków urlop rodzicielski w całości-przez wypracowany model rodziny, był wykorzystywany przez matki- ciężej im jest wrócić do pracy. Zmiany, które mają wejść w życie w roku 2022 mają zachęcić ojców do wykorzystywania urlopu rodzicielskiego. Reforma ma wprowadzić możliwość wykorzystania przez ojców indywidualnego prawa do urlopu rodzicielskiego w wymiarze czterech miesięcy przed ukończeniem przez dziecko ósmego roku życia. Prawo to ma być niezależne od prawa do urlopu rodzicielskiego matki. Modyfikacją, która również ma wejść w życie w roku 2022 ma być brak możliwości przeniesienia 2 miesięcznego urlopu rodzicielskiego na drugiego rodzica. W przypadku, gdy ojciec dziecka nie zechce go wykorzystać, urlop ten przepadnie. Kolejną zmianą, którą ma wnieść w życie Dyrektywa jest prawo do występowania przez rodzica do pracodawcy z wnioskiem o elastyczną organizację pracy w celu sprawowania opieki. Reformy, które niesie Dyrektywa będą dotyczyć pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub będących w innym stosunku pracy, między innymi osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę tymczasową. Równie interesujące modyfikacje odnoszące się do pracy zdalnej- sposobu przyznawania możliwości pracy zdalnej. Zmiany, które będą dotyczyć osoby pracujące zdalnie również zostały objęte w kodeksie pracy. Reforma, która ma wejść w życie będzie dotyczyć miejsca wykonywania pracy. Praca ta musi być wykonywana (całkowicie lub częściowo) w miejscu określonym przez pracownika i każdorazowo zatwierdzonym przez pracodawcę. Pracodawca również otrzyma możliwość zlecenia pracy zdalnej. Powody, które mogą narzucić pracę zdalną bez uprzedniego uzgodnienia z pracownikiem to wykonywanie: czynności w okresie obowiązującego stanu nadzwyczajnego, stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, a także w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu. Powodem do przeprowadzania pracy w systemie zdalnym bez uzgodnienia z pracownikiem będzie brak możliwości zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w dotychczasowym miejscu jej wykonywania, z przyczyn niezależnych od niego. Czym jest i co ma na celu wyrównanie luki płacowej? Kolejną zmiana, która ma wejść w życie w roku 2022 dotyczy obowiązku równej płacy niezależnie od płci, rasy pracownika. Reforma, która jest planowana ma na celu wprowadzić równość wynagrodzeń dla osób pełniących te same funkcje na stanowiskach. W przypadku jeżeli kobieta czy osoba innego wyznania, która wykonuje te same zadania, co jej kolega/koleżanka z pracy będzie otrzymywać mniejsze wynagrodzenie, uzyska możliwość zgłoszenia tej sprawy do sądu pracy. Pracodawca, który pomimo nowego Kodeksu Pracy nie będzie stosować się do niego może zostać ukarany karą grzywny lub pozbawienia wolności na kilka lat. Nowości po wejściu w życie reform w roku 2022. Zmiany, które niesie ze sobą rok 2022 mają na celu wprowadzić równouprawnienie w miejscach pracy pomiędzy młodymi pracownikami, a także osobami, które wykonują te same zadania na stanowisku od wielu lat. Reforma ma także na celu polepszenie życia osób pracujących poprzez podniesienie ich wynagrodzeń. Każdy z pracowników powinien być traktowany na równi niezależnie od płci, upodobań, rasy itd. o czym także mówią wprowadzane zmiany. Ze względu na utarte schematy rodzinny, dyrektywa, dotycząca kwestii urlopów rodzicielskich także może dobrze przysłużyć się społeczeństwu. Modyfikacja niesie jednak ze sobą także zagrożenie dla przedsiębiorstw, którym ciężko będzie uporać się z podwyżkami wynagrodzeń po raz kolejny. Zmiany są zagrożeniem dla silnie nadwyrężonych budżetów przedsiębiorców, którzy ucierpieli już przez dotknięcie pandemią. Zwiększenie kosztów utrzymania pracownika może zmusić pracodawców do zwolnień części pracowników lub zamykania działalności. Reformy w Kodeksie Pracy ze względu na lata, w których powstał są nieuniknione, jednak warto pochylić się nad plusami oraz minusami niesionymi przez modyfikacje. Zgodnie z definicją podaną w art. 128 § 2 pkt 1 Kodeksu pracy pod pojęciem pracy zmianowej należy rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni. Artykuł 146 dopuszcza możliwość stosowania pracy zmianowej bez względu na stosowany system czasu pracy. System zmianowy najczęściej stosowany jest w systemie podstawowym (dwie lub trzy zmiany) lub równoważnym (dwie zmiany). Ze względu na specyfikę zadaniowego czasu pracy nie jest możliwe wprowadzenie pracy zmianowej. Oprócz uregulowań zawartych w Kodeksie pracy w definiowaniu pracy zmianowej pomocne są zapisy zawarte w Dyrektywie 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz. Urz. UE L 299 z 18 listopada 2003 r.), która uściśla pojęcie: pracy w systemie zmianowym: jest to każda forma organizacji pracy w systemie zmianowym, zgodnie z którą pracownicy zmieniają się na tych samych stanowiskach pracy według określonego harmonogramu, łącznie z systemem następowania po sobie, który może mieć charakter nieprzerwany lub przerywany oraz pociąga za sobą konieczność wykonywania pracy przez pracownika o różnych porach w ciągu określonych dni lub tygodni; pracownika wykonującego pracę w systemie zmianowym: jest to pracownik, którego plan pracy jest częścią pracy w systemie zmianowym. Podobne jest także stanowisko Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie pojęcia systemu pracy zmianowej (KPGIP 2009/08/13-1): „(…) cechą charakterystyczną pracy zmianowej jest zmiana pracowników na tych samych stanowiskach. Nie jest zatem pracą zmianową na przykład praca, w której pracownik pracuje cztery dni od godziny 7, a jeden dzień od godziny 10, jeżeli nie zmienia innego pracownika na tym stanowisku. Można to uznać jedynie jako indywidualny rozkład czasu pracy tego pracownika”. Zapraszamy: Przykład 1. Rozkład czasu pracy pracownika w listopadzie 2016 r. przewiduje, że pracuje on w następujący sposób (tab. 1.) Pracownik nikogo nie zastępuje na tym stanowisku ani nie jest zastępowany przez inną osobę. Nie jest to praca na zmiany. Pracownik pracuje na jedną zmianę, ale ma wyznaczone różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy (indywidualny rozkład czasu pracy). Tab. 1. Przykład 1 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Wś A A A W5 Wn B B B B Wś W5 Wn A A 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 A A A W5 Wn A A A A A W5 Wn B B B Wprowadzenie pracy zmianowej Artykuł 150 stanowi, że systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. System pracy „weekendowej” i skróconego tygodnia pracy wprowadzany jest na podstawie umowy o pracę (art. 150 § 6 Pracą zmianową mogą być objęci wszyscy zatrudnieni w zakładzie pracy pracownicy lub tylko niektóre ich grupy. Najczęściej praca na zmiany dotyczy pracowników bezpośrednio produkcyjnych. Z pracą zmianową będziemy mieć do czynienia w handlu, zakładach produkcyjnych, służbie zdrowia itp. Skutkiem wprowadzenia zmianowej organizacji pracy jest dopuszczalność pracy w niedzielę i święta (art. 15110 oraz możliwość skrócenia odpoczynku tygodniowego do 24 godzin. Praca na zmiany a obowiązek tworzenia rozkładów czasu pracy Zmianowa organizacja pracy zobowiązuje pracodawcę do tworzenia rozkładów czasu pracy. Zgodnie z przepisami rozkład czasu pracy powinien wskazywać dni pracy oraz godziny świadczenia pracy w tych dniach, a także określać dni wolne od pracy (z określeniem ich rodzaju). Rozkład czasu pracy należy sporządzić na okres nie krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej miesiąc. Pracodawca zobowiązany jest przekazać pracownikowi rozkład czasu pracy co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład. Rozkład może być sporządzony w formie papierowej lub elektronicznej (art. 129 § 3 Modele pracy zmianowej Praca zmianowa może być zorganizowana w trzech systemach: 1) system nieciągły: praca odbywa się na dwie zmiany, zachowana jest przerwa w świadczeniu pracy w nocy, zachowana jest przerwa tygodniowa (weekendowa); 2) system półciągły: praca odbywa się na trzy zmiany, zachowana jest przerwa tygodniowa (weekendowa); 3) system ciągły: praca odbywa się na trzy zmiany, we wszystkie dni tygodnia. Możliwe są oczywiście modyfikacje w ramach powyższych systemów, np. system ciągły w równoważnym systemie czasu pracy (wydłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę) będzie miał tylko dwie zmiany. Schemat 1. Modele pracy zmianowej Przykład 2. W zakładzie pracy wprowadzono pracę na dwie zmiany: pierwsza zmiana od godz. do oraz druga zmiana od godz. do Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku, z przerwą w sobotę i niedzielę. Przykład 3. W zakładzie pracy pracownicy pracują w systemie zmianowym: pierwsza zmiana od do druga zmiana od do i trzecia zmiana od do Pracownicy pracują od poniedziałku do piątku, z przerwą w sobotę i niedzielę. Przykład 4. W zakładzie pracy obowiązuje zmianowy system pracy. Ze względu na charakter działalności zakład pracuje we wszystkie dni tygodnia, łącznie z niedzielami i świętami. Rodzaj działalności umożliwia stosowanie równoważnego systemu czasu pracy, z przedłużonym dobowym wymiarem czasu pracy do 12 godzin. Zmiany ustalono w następujący sposób: pierwsza zmiana od do druga zmiana od do W świetle obowiązujących przepisów nic nie stoi na przeszkodzie, aby przypisać pracownika do określonej zmiany na dowolnie długi czas, a nawet na stałe. Przepisy prawa pracy nie zawierają regulacji, która ograniczałaby liczbę dni, w jakiej pracownik może wykonywać pracę na określonej zmianie, np. na drugiej zmianie od do Można też przypisać pracownika z pierwszej zmiany, na której zwykle pracował, do zmiany drugiej. Nie ma tu potrzeby wykazywania szczególnego uzasadnienia (szczególnych potrzeb pracodawcy). Wyjątek w tym zakresie wynika jedynie z zakazu zatrudniania w porze nocnej kobiet w ciąży, młodocianych i pracowników opiekujących się dziećmi do lat czterech bez zgody takiego pracownika. Przykład 5. Pracownik, który pracuje w systemie trzyzmianowym, zwrócił się do pracodawcy z prośbą o ustalenie mu czasu pracy zawsze na drugiej zmianie (od do Takie godziny pracy pozwolą mu na sprawowanie opieki nad dzieckiem (naprzemiennie z żoną). Pojęcie doby pracowniczej Przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (art. 128 § 3 pkt 1 Doba pracownicza nie jest równoznaczna z dobą astronomiczną, która rozpoczyna się o godz. i trwa do godz. Rozpoczęcie doby pracowniczej może przypadać na różne godziny, w zależności od harmonogramowych godzin rozpoczynania pracy przez pracowników. Doba pracownicza to jednak zawsze kolejne 24 godziny. Definicja ta ma szczególne znaczenie, jeżeli chodzi o zapewnienie pracownikowi: zatrudnienia w prawidłowych dobowych i tygodniowych normach czasu pracy, nieprzerwanego odpoczynku dobowego (przysługującego pracownikowi w każdej dobie pracowniczej liczonej od rozpoczęcia pracy), nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego (przysługującego w każdym tygodniu liczonym od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego). Doba pracownicza rozpoczyna się dla pracownika w godzinie rozpoczynania przez niego pracy w danym dniu i kończy po 24 godzinach. Doba pracownicza jest zmienna – godziny wyznaczające ją mogą być zindywidualizowane dla poszczególnych pracowników oraz mogą się zmieniać w trakcie okresu rozliczeniowego. Każda doba pracownicza obejmuje porę nocną. Przykład 6. Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy (praca od poniedziałku do piątku) – tab. 2. Pracownik rozpoczyna pracę w poniedziałek o godz. i wykonuje ją do godz. Jego doba pracownicza rozpoczyna się w poniedziałek o godz. i trwa do wtorku do godz. Ponieważ, zgodnie z rozkładem czasu pracy, pracownik w kolejnych dniach rozpoczyna pracę o tej samej godzinie, tj. o kolejne doby pracownicze będą rozpoczynały się bezpośrednio po sobie aż do piątkowej, której koniec przypadnie w sobotę o godz. W niedzielę pracownik ma zaplanowany dzień wolny i nie występuje wtedy żadna doba pracownicza. Kolejna doba pracownicza rozpocznie się w najbliższym dniu pracy pracownika po tej niedzieli i o godzinie, na którą pracownik będzie miał zaplanowaną pracę. Pismo Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 2 czerwca 2008 r. w sprawie doby pracowniczej (sygn. GPP-302-4560-264/08/PE): „Dwukrotne lub częstsze rozpoczynanie pracy w tej samej dobie pracowniczej stanowi obejście przepisów o przerywanym systemie czasu pracy oraz może powodować pracę w godzinach nadliczbowych. Należy jednak przy tym podkreślić, że zmiana godziny rozpoczęcia dnia pracy powoduje w praktyce korektę rozkładu czasu pracy, dlatego rozpoczynanie kolejnych dniówek roboczych powinno być weryfikowane od momentu rozpoczęcia pracy w poprzedniej dobie pracowniczej”. Przykład 7. Pracownik zatrudniony jest w podstawowym systemie czasu pracy. W zakładzie nie jest wprowadzony ruchomy czas pracy. W poniedziałek pracownik miał wyznaczoną pracę w godzinach We wtorek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do Takie rozplanowanie pracy jest nieprawidłowe i powoduje, że do doby poniedziałkowej należy pracownikowi zaliczyć czas pracy pomiędzy godz. a ponieważ doba poniedziałkowa zakończyła się we wtorek o godzinie Nie w każdym jednak przypadku podjęcie pracy w tej samej dobie pracowniczej będzie pracą w nadgodzinach. Do powstania godzin nadliczbowych nie dojdzie w sytuacji, gdy nie zostaną przekroczone normy czasu pracy lub przedłużony dobowy wymiar czasu pracy. Przykład 8. Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy. W poniedziałek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do godziny We wtorek rozpoczął pracę o godzinie i pracował do... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 numerów czasopisma "Menedżer Produkcji" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Dodatkowe dokumenty do pobrania i samodzielnej edycji ...i wiele więcej! Sprawdź Najważniejsze zmiany w prawie pracy na przełomie 2021 i 2022 roku 2021 i rok 2022 to czas wielu zmian w przepisach prawa pracy. Zmiany te wywołane będą zarówno koniecznością implementacji przepisów unijnych do prawa krajowego jak i prawodawstwem krajowym. Niektóre zmiany przybrały już wymiar propozycji konkretnych przepisów – jak choćby te wynikające z Polskiego Ładu, czy dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych – inne dotychczas jeszcze nie zostały przedstawione do konsultacji mimo, iż czasu na ich wdrożenie coraz rzecz ujmując zacząć należy od dyrektywy o sygnalistach i wynikającego z niej obowiązku wdrożenia (do przepisów najpierw prawa krajowego a następnie zakładowego) rozwiązań whistleblowingowych. W poniedziałek 18 października na stronach Rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt ustawy. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż wprowadzane przez przedsiębiorców – zgodnie z zapisami ustawy – procedury/regulaminy będą stanowiły źródło prawa pracy w rozumieniu art. 9 Ponadto w mojej ocenie kluczową kwestią jest brak w ustawie przepisów określających długość trwania ochrony dla sygnalisty. Czy ochrona ta ma być bezterminowa? Wydaje się, że ta kwestia powinna zostać poddana szerokiej dyskusji przed ostatecznym uchwaleniem ustawy. Przypomnijmy, że czas na implementację dla największych podmiotów mija 16 grudnia 2021 ŁadKolejne zmiany czekające rynek pracy w 2022 r. dotyczą przepisów związanych z Polskim Ładem. W tym zakresie zmian będzie sporo, bardziej i mniej korzystnych z punktu widzenia pracowników i tu o:wzroście kwoty wolnej od podatku do wysokości 30 000 zł. Kwota zmniejszająca podatek dostępna będzie dla wszystkich podatników rozliczających się według skali podatkowej (zatem nie będzie dotyczyć osób rozliczających się podatkiem liniowym, ryczałtem lub kartą podatkową);zmianie skali podatkowej – podniesieniu do 120 000 zł kwoty, od której stosowana będzie podwyższona skala podatkowa (tzw. drugi próg podatkowy). Zatem 32% zaliczka pobierana będzie dopiero od przychodów powyżej 120 000 zł. Poniżej zaliczka na podatek wynosić będzie 17%;uldze dla tzw. „klasy średniej”, która dotyczyć ma osób zarabiających rocznie do 133 692 zł. Warto zaznaczyć, że przekroczenie tej kwoty choćby o złotówkę spowoduje utratę prawa do ulgi. Może to być o tyle kłopotliwe, że wielu przedsiębiorców na koniec roku kumuluje dodatkowe nagrody, czy premie dla pracowników. Stąd ważne będzie planowanie wydatkowania budżetów osobowych tak, aby nagroda przyznana pracownikowi pod koniec roku nie straciła dla niego wymiaru motywacyjnego w związku z tym, że jej otrzymanie pozbawi go prawa do ulgi; wprowadzeniu 0% podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników w wieku emerytalnym. Jest to rozwiązanie mające zachęcić do aktywności zawodowej. Podatku dochodowego od stycznia 2022 r. nie będą płacić osoby mające uprawnienia emerytalne ale z nich rezygnujące na rzecz pozostania w zatrudnieniu. Zwolnienie z podatku ma obowiązywać do kwoty 115 528 zł (30 000 zł + 85 528 zł). Dla przedsiębiorców rozwiązanie to wiązać się będzie z dodatkowym obowiązkiem zebrania od pracowników, których ulga będzie dotyczyć, oświadczeń potwierdzających rezygnację przez nich z pobierania emerytury. Dopiero posiadanie takiego oświadczenia umożliwi pracodawcy zaniechanie poboru zaliczki na podatek dochodowy od uprawnionego pracownika;zmianach w składce zdrowotnej, a konkretnie o braku możliwości odliczania 9% składki zdrowotnej od podatku dochodowego. Obecnie składka zdrowotna wynosi 9 proc. dochodu, ale 7,75% część składki podlega odliczeniu od podatku. Od 1 stycznia 2022 takiej możliwości już nie będzie. Ustawodawca od 2022 r. chce ponadto obejmować ubezpieczeniem zdrowotnym osoby powołane do pełnienia funkcji na mocy aktu powołania, które z tego tytułu pobierają wynagrodzenie (chodzi tu o członków zarządu, członków Komisji Rewizyjnej, prokurentów oraz członków komisji egzaminacyjnych). Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego ww. osób będzie powstawał z dniem powołania, a wygasał z dniem odwołania;planowanym oskładkowaniu umów zlecenia – zakładającym likwidację tzw. zbiegu tytułów do ubezpieczenia. Po wprowadzeniu zmian, każda umowa zlecenia będzie odrębnym tytułem do ubezpieczeń ustawy o systemie ubezpieczeń społecznychDuże zmiany czekają system ubezpieczeń społecznych w zakresie pozyskiwania przez ZUS informacji o ubezpieczonych. Znowelizowana ustawa daje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych kilka nowych możliwości kontroli wykorzystania zwolnień lekarskich. Od 1 stycznia 2022 r. ZUS będzie mógł bezpośrednio od ubezpieczonych i płatników składek (czyli zarówno pracowników jak i przedsiębiorców/pracodawców) pozyskiwać bezpłatnie dane i informacje w zakresie niezbędnym do ustalenia prawa do zasiłków, ich wysokości, podstawy wymiaru oraz do ich wypłat. Jakkolwiek nieprecyzyjne regulacje art. 61a ustawy zasiłkowej pozostawiają w tym zakresie wątpliwość, zasadne jest oprócz literalnego także celowościowe interpretowanie tego przepisu. Wykładnia celowościowa wskazuje, że ZUS może pytać o informacje tylko tych ubezpieczonych i płatników, których badanie zasadności udzielenia zwolnienia dotyczy, nie zaś wszystkich ubezpieczonych i płatników (czyli potencjalnie np. banki, ubezpieczalnie i operatorów telefonii komórkowej o ich klientów). Nowe regulacje pozwolą także na przekazanie zawiadomienia o terminie wezwania ubezpieczonego na badania do lekarza orzecznika telefonicznie. Dodatkowo ZUS będzie wysyłał zawiadomienia do ubezpieczonego o terminie badania na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych, poza tym przez operatora wyznaczonego z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej jak również za pomocą operatora pocztowego, pracowników ZUS lub innych upoważnionych osób oraz za pośrednictwem pracodawcy. Rozszerzy się zatem liczba możliwych do wykorzystania w procesie kontroli kanałów dostarczania i gromadzenia powyższych rozwiązań do nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wprowadzono szereg innych, istotnych zmian:Jedną z najważniejszych dla zatrudnionych będzie skrócenie od 1 stycznia 2022 roku okresu pobierania zasiłku po ustaniu ubezpieczenia (czyli po rozwiązaniu umowy) do 91 dni. Dotychczas taki zasiłek przysługiwał za pełny okres zasiłkowy tj. 182 od przyszłego roku zmianie ulegnie sposób zaliczania okresów niezdolności do pracy do okresu zasiłkowego. Na podstawie wprowadzonego przepisu wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy (z wyjątkiem ciąży) oraz okresy niezdolności do pracy z przerwami nie dłuższymi niż 60 dni będą wliczane do jednego okresu zasiłkowego. Rodzaj choroby nie będzie mieć tu znaczenia. To rozwiązanie na pewno ułatwi płatnikom rozliczanie i kontrolę zatrudnionych korzystających z długotrwałych zwolnień zmianą, o której należy wspomnieć, będzie podwyższenie zasiłku chorobowego za okres pobytu w szpitalu z dotychczasowych 70% do 80% podstawy wartą wspomnienia jest zmiana polegająca na przyznaniu – w razie śmierci pracodawcy – prawa do zasiłku macierzyńskiego oraz do zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego wszystkim przedsiębiorców natomiast kluczową zmianą będzie skrócenie do 5 lat możliwości dokonywania korekt składanych deklaracji. Skrócenie okresu uniemożliwi niektórym płatnikom odzyskanie części nadpłaconych składek i wyegzekwowanie korzystnych dla siebie rozstrzygnięć sądowych w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, jeżeli postępowanie w tych sprawach będzie trwało długo. Dotychczas płatnicy mogli dokonywać korekt bezterminowo. Od deklaracji składanych po styczniu 2022 r. po wyczerpaniu pięcioletniego okresu korekty na kontach ubezpieczonych będą mogły być dokonywane wyłącznie na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych. Dokumenty rozliczeniowe korygujące za okresy od stycznia 1999 r. do grudnia 2021 r. ZUS przyjmie wyłącznie do 1 stycznia 2024 work – life balanceI wreszcie kolejny duży blok zmian w przepisach prawa pracy czeka nas od 2 sierpnia 2022 roku i wynika z obowiązku implementacji zapisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i prawny normuje zagadnienia związane z godzeniem pracy zawodowej z opieką nad członkami rodziny. Co ważne nie tylko nad dziećmi, choć większość zapisów dyrektywy odnosi się do urlopów związanych z rodzicielstwem. I tak, kwestie w zakresie urlopu ojcowskiego są określone w art. 4. Dyrektywy. Przyznaje ona ojcom prawo do urlopu w wymiarze 10 dni roboczych. Prawo do tego urlopu jest ściśle związane z faktem narodzenia dziecka, stąd urlop powinien zostać wykorzystany w okresie okołoporodowym (przed lub bezpośrednio po narodzinach). Polskie przepisy prawa pracy realizują częściowo założenia dyrektywy dotyczące urlopu ojcowskiego. Zgodnie z polskim Kodeksem pracy ojcu przysługuje dwutygodniowy urlop (14 dni), który może zostać przez niego wykorzystany do ukończenia przez dziecko 2 roku życia w maksymalnie 2 częściach (art. 1823 Pytanie zatem, czy przepisy polskie korzystniejsze w zakresie okresu na jego wykorzystanie (do 2 roku życia, a nie tuż po narodzinach) pozostaną bez zmian. Trudno sobie wyobrazić, żeby ugruntowane już i chętnie wykorzystywane rozwiązania miały podlegać zmianom. Moim zdaniem dotychczasowe zapisy pozostaną w brzmieniu rodzajem urlopu przewidzianym w art. 5 dyrektywy jest urlop rodzicielski, także unormowany w polskich przepisach. Jednakże dyrektywa istotnie zmienia urlop rodzicielski szczególnie dla ojców. Ojcowie będą mogli skorzystać z czterech miesięcy tego urlopu, z czego dwa miesiące będą przysługiwać wyłącznie im i nie będą podlegać przeniesieniu na drugiego rodzica. Aby urlop nie przepadł, ojciec dziecka będzie musiał wykorzystać go w naturze i zgodnie z przeznaczeniem. To duża zmiana, przed którą stanie polski ustawodawca, także w kontekście kosztów świadczeń, które – ze względu na zwykle wyższe zarobki mężczyzn – będą musiały ulec zwiększeniu. A zachęcanie – szczególnie ojców – do korzystania z urlopów rodzicielskich jest priorytetem unijnym i zostało wskazane w uzasadnieniu dyrektywy jako jeden z wymogów zapewnienia równości kobiet i mężczyzn w dziedzinach zatrudnienia, pracy i nowością są regulacje art. 6 dyrektywy regulujące prawo do urlopu opiekuńczego. Ten rodzaj urlopu będzie przysługiwał w wymiarze pięciu dni roboczych w roku. Urlop będzie mógł zostać przyznany na krewnego potrzebującego opieki lub wsparcia bądź w razie konkretnego przypadku. Zgodnie z zapisami dyrektywy „krewny” oznacza syna, córkę, matkę, ojca, małżonka (małżonkę) lub partnera (partnerkę) w związku partnerskim, w przypadku gdy prawo krajowe uznaje takie związki partnerskie. Na gruncie polskiego prawa pracy częściową egzemplifikacją zapisów dyrektywy są przepisy art. 188 w zakresie dni wolnych na opiekę na dzieckiem do lat 14 – stu. Niewątpliwie jednak polskie prawodawstwo będzie musiało uwzględnić zarówno zwiększenie wymiaru opieki jak i rozszerzenie katalogu osób, nad którymi będzie ona nowym rodzajem usprawiedliwionej absencji będzie zgodnie z art. 7 dyrektywy czas wolny od pracy z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli niezbędna jest natychmiastowa obecność pracownika. W przepisach prawa polskiego kwestie związane z rodzajami nieobecności w pracy i podstawami ich usprawiedliwiania zawarte są w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy. Funkcjonuje także instytucja urlopu „na żądanie”, który w takich właśnie sytuacjach powinien być wykorzystywany. Decyzje o usprawiedliwianiu konkretnej nieobecności pozostają w gestii uznania pracodawcy. Zatem można przyjąć, że – o ile nie będzie woli przenoszenia zapisów do innych aktów prawnych – z punktu widzenia pracodawców niewiele powinno się zmienić. Obecne przepisy umożliwiają swobodne stosowanie zapisanych w dyrektywie praw. Może się jednak okazać, że punkt widzenia pracowników będzie odmienny i ustawodawca zdecyduje się formalnie usankcjonować nowy rodzaj absencji i zwiększyć wymiar dni wolnych od pracy. Kolejnym istotnym zapisem jest art. 9 dyrektywy, który wprowadza rozwiązanie mające ułatwiać osiągnięcie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów. Takim rozwiązaniem ma być elastyczna organizacja pracy. Dyrektywa przyznaje taką możliwość pracującym rodzicom a także opiekunom dzieci w wieku do 8 lat. Elastyczność może wyrażać się w pracy zdalnej, hybrydowej, elastycznych rozkładach czasu pracy, zmianie wymiaru czasu pracy i co do zasady powinna być wykorzystana w okresie sprawowania opieki nad może przepis ten będzie asumptem do dyskusji w kontekście zapisów sankcjonujących pracę zdalną w oczekiwanym przez rynek zakresie i zaowocuje rozszerzeniem elastycznych form pracy na wszystkie grupy pracownicze w całym okresie zatrudnienia, nie tylko na pracowników opiekujących się dziećmi do lat ośmiu. Zapisy projektu zmian do ustawy kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw opublikowane w dniu 16 lipca br. w sposób dalece niewystarczający odnoszą się do tego oczekiwanego przez rynek rozwiązania. Oprócz powyżej omówionych – jak się wydaje najistotniejszych zmian – w roku 2022 oczekiwane są także modyfikacje związane pośrednio z omawianymi przepisami, a dotyczące:zrównania wymiaru okresów urlopowych do 26 dni dla wszystkich zatrudnionych (bez konieczności posiadania 10 – letniego stażu pracy);przepisów zapewniających wyrównanie wynagrodzeń kobiet i mężczyzn na równorzędnych stanowiskach;wspomnianych już regulacji dotyczących pracy widać kolejny rok będzie niezwykle intensywny w zakresie ustawodawstwa pracy. Należy mieć nadzieję, że proponowane przez rząd zmiany będą przedstawiane do konsultacji partnerom społecznym z należytym wyprzedzeniem i będą uwzględniać zmienione po okresie pandemii oczekiwania rynku Związek Przedsiębiorców i Pracodawców Inwestycje Już na początku sierpnia br. upłynie termin, do którego Polska powinna wdrożyć dwie unijne dyrektywy, w zakresie: przejrzystych i przewidywalnych warunków zatrudnienia oraz zasady work-life balance. Wprawdzie prace nad projektem nadal trwają, ale działy HR już rozpoczynają przygotowania do wejścia w życie nowych przepisów (aktualnie w toku prac jest projekt z dnia 30 czerwca 2022 r.). Czy szykuje się rewolucja w prawie pracy – jak często określane są projektowane zmiany? Publikacja: 08:53 Marta Hausmann-Kostka Radca prawny, senior manager w Olesiński & Wspólnicy Foto: materiały prasowe Artykuł dostępny tylko dla e-prenumeratorów "Parkiet" Oferta promocyjna: dostęp do treści już od 9,90 zł za pierwszy miesiąc! Uzyskaj pełen dostęp do ekskluzywnych materiałów publikowanych wyłącznie na opinii, komentarzy i analiz. Dostęp do treści nie zawiera wydania elektronicznego „Parkietu”, archiwum tekstów, aplikacji mobilnej, dodatków dla prenumeratorów. Jak planować pracę na zmiany - 8 przykładówDokument zmianową jest wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory wykonywania pracy przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni. Ponieważ praca zmianowa nie stanowi odrębnego systemu czasu pracy pracodawca może ją zastosować w stosunku do wszystkich zatrudnionych w zakładzie pracowników bez względu na system czasu pracy jakim są objęci. Sprawdź, jak planować pracę na zmiany i na co uważać przygotowując grafiki czasu pracy dla zatrudnionych na zmiany. Z artykułu dowiesz się Jaka jest definicja pracy zmianowej i na czym polega jej wykonywanie pracy Jak planować pracę za zmiany O czym, w kontekście doby pracowniczej, trzeba pamiętać przenosząc pracowników na kolejne zmiany Czy pracę zmianową można stosować w przypadku pracowników objętych ruchomym czasem pracy Czy przy pracy zmianowej można skrócić odpoczynek tygodniowy Czy wprowadzenie pracy zmianowej pozwala planować pracę w niedzielę Praca zmianowa – definicja i cechy charakterystyczne Klasycznym przykładem zdefiniowanej powyżej pracy zmianowej jest bezpośrednie następowanie po sobie kolejnych zmian i zatrudnionych na nich pracowników. Często wskazuje się, że pracą zmianową można nazwać jedynie te przypadki, w których pracownik przy okazji zmiany pory wykonywania pracy zmienia także innego pracownika przy tej samej pracy. Jednak w pojęciu pracy zmianowej nie ma bezpośredniego odwołania do pracowników zmieniających się na tych samych stanowiskach pracy. Warunek ten nie jest zatem elementem koniecznym dla istnienia pracy zmianowej. Z definicji zawartej w Kodeksie pracy wynika, że: praca zmianowa występuje, gdy rozkład czasu pracy określony jest z góry, praca zmianowa dotyczy co najmniej dwóch pracowników i polega na zmianie pory wykonywania przez nich pracy po upływie określonej jednostki czasu, zmianowość nie musi oznaczać zastępowania się pracowników na tym samym stanowisku pracy. Pozostało jeszcze 88 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.

kolejne zmiany na stanowiskach pracy